Inulina z cykorii 200g - fivio
Inulina z cykorii 200g - fivio
Inulina - skład
KRAJ POCHODZENIA | MARKA | DATA WAŻNOŚCI |
---|---|---|
Belgia | fivio | 2027-12-23 |
Inulina 92,4 %, glukoza, fruktoza, sacharoza
*Wartość odżywcza jest wartością literaturową i nie stanowi wyniku analiz. Zostaje sporządzona na podstawie danych pochodzących z dokumentów jakościowych użytych surowców, dlatego może się różnić w zależności od partii produktu.
Inulina - Zastosowanie
Z uwagi na wysoką rozpuszczalność inuliny w wodzie, może ona stanowić dodatek do napojów mlecznych, soków. Delikatnie wzbogaci ich smak, nadając im słodyczy. W tej formie może być spożywana jako prebiotyk. Doskonale nada się do osłodzenia kawy, czy herbaty. Dodana do sosu lub zupy, sprawi, że potrawy nabiorą kremowej konsystencji. Może być również stosowana do wypieku pieczywa i ciast. Dzięki niej chleb będzie dłużej świeży, a ciasteczka bardziej chrupiące. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie jej jako stabilizatora do przygotowania domowego majonezu.
Spożywać 20g dziennie - proszek wymieszać z około 100-150ml chłodnej wody lub ulubionego napoju, dokładnie wymieszać. Spożyć bezpośrednio po przygotowaniu.
Inulina - KCAL
Czy inulina odchudza? Ile ma kalorii?
W dietetyce pokłada się wielkie nadzieje związane ze stosowaniem inuliny. Jest to bowiem związek niskokaloryczny. Jeden gram inuliny to zaledwie 1,5 kalorii. Może ona więc być stosowana jako zamiennik cukru w diecie osób, które zmagają się ze zbędnymi kilogramami. Właściwości stabilizujące i zagęszczające inuliny pozwalają dodatkowo stosować ją jako substytut tłuszczów, co dodatkowo zmniejsza kaloryczność spożywanych pokarmów. Co więcej, inulina działa podobnie jak błonnik, pęcznieje w żołądku, zapewnia uczucie sytości na dłużej, pozwoli ograniczyć podjadanie między posiłkami.
W 100 gramach produktu znajdziemy niewiele ponad 200 kcal i aż prawie 90 gram błonnika, w jednej łyżeczce natomiast około 11 kcal i aż 4,5 grama błonnika pokarmowego. Energia w inulinie pochodzi z węglowodanów, a sam błonniki należy do grupy oligosacharydów. W inulinie nie znajdziemy ani tłuszczu, ani białka, mogą występować niewielkie ilości soli mineralnych.
Inulina - Opis produktu
Inulina zaliczana jest do żywności funkcjonalnej. To naturalny probiotyk, który wspomoże także proces walki z otyłością. Występuje z formie białego proszku, który wykazuje zdolności pochłaniania wody. W ten sposób może być wykorzystywana do żelowania i zagęszczania potraw. Pozwala tym samym ograniczyć dodatek tłuszczy i zmniejszyć kaloryczność posiłków. Posiada neutralny smak i zapach, co zwiększa możliwości wykorzystania jej w kuchni. Pozyskiwana jest z surowców roślinnych. Jej źródłem jest m.in. korzeń cykorii, kłącze topinamburu, mniszka oraz agawa. Co jeszcze kryje w sobie inulina i jakie ma właściwości zdrowotne? Poniżej wszystko, co powinieneś o niej wiedzieć.
Co to jest inulina i gdzie się znajduje?
Znaczenie żywieniowe i technologiczne
Jak ją stosować?
Czy inulina jest szkodliwa? Przeciwwskazania do stosowania
Gdzie kupić i jaka jest jej cena?
Co zawiera i jak działa?
Czy inulina odchudza? Ile ma kalorii?
Inulina z cykorii – zastosowanie
Co to jest inulina i gdzie się znajduje?
Inulina występuje w formie proszku, który przypomina skrobię. Jest materiałem zapasowym roślin. Chroni je przed wysuszeniem i przechłodzeniem. Gromadzi się głównie w korzeniach, bulwach i kłączach, rzadziej występuje w liściach. Inulinę pozyskuje się metodą ekstrakcji najczęściej z cykorii, słonecznika bulwiastego (topinambur), korzenia mniszka lekarskiego, a także z agawy. Źródłem inuliny, choć występuje ona w mniejszych ilościach, jest również karczoch, pszenica, cebula, banany i daktyle. Substancja ta ma neutralny smak i zapach. Poddana hydrolizie nabiera słodkiego smaku. Dodawana do żywności może stanowić zamiennik cukru i tłuszczu. Składa się z cząsteczek glukozy i fruktozy. Nie jest trawiona przez nasz organizm, dlatego też pełni podobną rolę do błonnika. Łatwo rozpuszcza się w ciepłej wodzie.
Znaczenie żywieniowe i technologiczne
Właściwości inuliny pozwalają na wykorzystywanie jej nie tylko w przemyśle spożywczym, ale również w innych obszarach. Ma duże znaczenie dietetyczne. Z uwagi na to, że zawiera związki, które nie są trawione w jelicie cienkim i odpowiadają za namnażanie pożytecznych bakterii, wykazuje pozytywny wpływ na mikroflorę jelitową. Jest rodzajem prebiotyku. Zdaniem naukowców inulina poprawia funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Badania naukowe potwierdziły również jej działanie hipoglikemiczne oraz obniżające stężenie cholesterolu. Inulina ceniona jest także za swoje właściwości fizykochemiczne. Ułatwia żelowanie, pęcznieje, zwiększa lepkość substancji, wykorzystuje się ją do stabilizacji struktur tj. kremy, emulsje, piany. W przemyśle spożywczym stosowana jest jako zamiennik cukrów i tłuszczów. Pozwala ograniczyć kaloryczność produktów spożywczych. Jest popularnym dodatkiem do lodów, dodaje się ją do nabiałów, pieczywa, a także wędlin. W diagnostyce inulina wykorzystywana jest do oceny szybkości filtracji w kłębuszkach nerkowych. Doceniana jest także w przemyśle farmaceutycznym. Stanowi dodatek do preparatów wspomagających odchudzanie. Jest wykorzystywana również jako substancja powlekająca. Naukowcy zwracają uwagę na jej działanie przeciwnowotworowe z uwagi na zdolność zwiększania aktywności immunologicznej naszego organizmu. Inulinę dodaje się również do produktów żywieniowych zwierząt hodowlanych. Wpływa pozytywnie na ich zdrowie i poprawia jakość produktów odzwierzęcych np. jajek. W przemyśle kosmetycznych inulina pełni funkcję substancji stabilizującej oraz bazy do produkcji zasypek i pudrów. Wykazuje także właściwości ochronne na skórę i śluzówkę. W przemyśle gorzelniczym inulina może być wykorzystywana do produkcji alkoholu.
Jak ją stosować?
Inulina może być stosowana jako prebiotyk. W tym celu najlepiej spożywać ją raz dziennie, rozpuszczoną w wodzie lub ulubionym napoju. Stosuje się ok. 20 gram inuliny na 150 ml płynu. Warto dodać ją także do jogurtu lub porannej owsianki. Nie zaleca się przekraczania wskazanej powyżej dawki, lecz wszystko zależy od tolerancji naszego organizmu na błonnik. Spożyta w nadmiarze może wywołać efekt przeczyszczający. Należy pamiętać również o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Przyjmowanie zbyt małych ilości wody podczas stosowania inuliny może wywołać zaparcia. Inulinę można wykorzystać w kuchni jako zagęstnik do zup i sosów. Nada im kremową konsystencję i pozwoli ograniczyć ilość tłuszczów w diecie.
Czy inulina jest szkodliwa? Przeciwwskazania do stosowania
Stosowanie inuliny w dawce nie większej niż 20 gram dziennie jest bezpieczne. Spożycie w większych ilościach może wywołać biegunkę. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby, które mają zmniejszoną tolerancję na błonnik. Uczulenie na inulinę występuje rzadko, jednakże zawsze należy obserwować reakcje organizmu po jej spożyciu. Wszelkie niepokojące objawy wymagają konsultacji lekarskiej. Inulina jest bezpieczna dla kobiet w ciąży i dzieci. Najmłodsi powinni spożywać ją jednak w mniejszych dawkach. Może być bezpiecznie stosowana przez cukrzyków, ponieważ w organizmie człowieka ulega hydrolizie do fruktozy, ma inny tor metabolizmu niż glukoza.
Gdzie kupić i jaka jest jej cena?
Inulinę można kupić w postaci sproszkowanej lub w tabletkach. Otrzymamy ją w aptekach i sklepach ze zdrową żywnością. Za półkilogramowe opakowanie zapłacimy kilkanaście złotych. W naturalnej postaci inulina występuje również w wielu warzywach (tj. czosnek, por, cebula) oraz owocach (np. w bananach).
Co zawiera i jak działa?
Inulina to wielocukier, który korzystnie wpływa na mikroflorę jelitową naszego organizmu. Wspiera namnażanie pożytecznych bakterii, a tym samym może wspomóc pracę układu immunologicznego. Naukowcy oprócz działania prebiotycznego zwracają uwagę na inne korzyści zdrowotne płynące ze spożywania inuliny. Badania naukowe wykazały jej pozytywne działanie w profilaktyce chorób układu sercowo-naczyniowego oraz kostnego. Inulina zwiększa wchłanianie niektórych składników mineralnych ze spożywanych pokarmów (głównie wapnia i magnezu) oraz obniża stężenie trójglicerydów we krwi. Wpływa korzystnie na profil lipidowy osocza.
Bibliografia:
Bartosz Kulczyński, Anna Gramza-Michałowska – „Właściwości prozdrowotne fruktanów typu inuliny”; Medycyna Rodzinny 2016; 19(2): 86-90
Anna Gramza-Michałowska, Danuta Górecka –„ WYKORZYSTANIE INULINY JAKO DODATKU FUNKCJONALNEGO W TECHNOLOGII PRODUKCJI POTRAW”; BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLII, 2009, 3, str. 324 – 328
Kiełtyka-Dadasiewicz A., Sawicka B., Bienia B., Krochmal-Marczak B. - „INULINA – ŹRÓDŁA, METABOLIZM I ZNACZENIE UŻYTKOWE”
Informacje dodatkowe
Sprzedawane produkty mogą różnic się kolorem, fakturą, wielkością i smakiem z uwagi na ich naturalne pochodzenie.
Produkt może zawierać: gluten, orzeszki arachidowe, orzechy, nasiona sezamu i produkty pochodne. Jest to spowodowane faktem, że na terenie zakładu konfekcjonowane są produkty zawierające te alergeny.
Wartości odżywcze podane w tabeli mogą nieznacznie różnić się w zależności od partii. Strona jest na bieżąco aktualizowana, jednak zdarza się, że posiadamy na stanie kilka partii produktu.