Suszone śliwki a układ pokarmowy – rola błonnika i sorbitolu

Suszone śliwki są składnikiem wielu kuchni świata, dodaje się je również do tradycyjnych polskich potraw, czego przykładem może być staropolski bigos. Skoro spożywamy suszone śliwki w formie surowej lub przetworzonej, to musimy wiedzieć, jaki wpływ wywiera to na nasz układ pokarmowy.

Działanie suszonych śliwek na pracę jelit jest ściśle związane z ich bogatym składem. Znaczącą rolę odgrywa tutaj spora zawartość błonnika pokarmowego i sorbitolu. Ten ostatni składnik posiada właściwości prebiotyczne.

Błonnik, czyli uczucie sytości na długi czas

W suszonych śliwkach odnajdziemy obydwie postacie błonnika – rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Trafiając do ludzkiego układu pokarmowego absorbuje on płyny powiększając tym samym objętość treści pokarmowej. W efekcie na dłużej zyskujemy poczucie sytości. Błonnik będzie też pomocny w walce z zaparciami i poprawi perystaltykę jelit.

Trzeba pamiętać, że obecność błonnika w śliwkach niesie za sobą konieczność odpowiedniego uzupełniania płynów, aby nie doprowadzić do wystąpienia niestrawności. Organizm musi być stopniowo przyzwyczajany do zwiększenia dostarczanych ilości błonnika.

Suszone śliwki i sorbitol. Czyli co?

Sorbitol to jeden z alkoholi cukrowych, który naturalnie występuje w owocach, algach i grzybach. Największe jego ilości znajdują się właśnie w suszonych śliwkach (a konkretnie w ich skórce). W kontakcie z układem pokarmowym człowieka stwarza idealne środowisko do namnażania pożytecznych bakterii jelitowych. To za jego sprawą flora bakteryjna człowieka może sprawniej pracować, czyli fermentować niektóre składniki odżywcze, przez co chroni przed zaleganiem stolca. Sorbitol nawilża jelita i zmiękcza stolce, dzięki czemu są szybciej wydalane.

Jak spożywać suszone śliwki – zastosowanie?

• dodatek do ciężkostrawnych potraw
• składnik zup, bigosu, dań mięsnych
• podstawowy owoc kompotu wigilijnego
• dodatek do deserów z czekoladą
• samodzielna przekąska

źródła: californiaprunes.pl